Brons. Voor het eerst sinds Daphne Schippers in Rio zilver won heb ik weer een Nederlandse een medaille zien winnen op de Olympische Spelen. Tes Schouten won brons op de 200m schoolslag. En omdat in Rio de medaille pas een dag later uit werd gerijkt heb ik nu voor het eerst de Nederlandse vlag zien wapperen in het stadion. Op een dag die voor mij nog meer Nederlands succes bracht dankzij de winst van de 3x3 basketballers tegen het gastland. De Fransen wonnen focaal op de tribune maar op het speelveld wonnen onze mannen. En dus hebben zij nog alle kans op een kwartfinale plaats. In de zwemarena hadden de Fransen dan weer wat te juichen want hun held en de nieuwe Michael Phelps plaatste zich eenvoudig voor de finale van de 200m wisselslag. Leon Marchard won al drie keer goud en de vierde kan morgen volgen. Hij is daarmee waarschijnlijk de succesvolste atleet op deze Spelen. Nadat ik de arena had verlaten begon het onweer letterlijk los te barsten in de Parijse nacht. De regen kwam met bakken uit de hemel en benauwde warme lucht van de zomerzon verdween voor frisse koele. Doorweekt van de regen kwam aan op mijn hotel. Daar las ik de laatste 10 pagina’s van mijn boekentip Land van Echo’s geschreven door Mark H. Stokmans. En nog voor ik de lichten van mijn kamer doofde ging het brandalarm. Even gaat er van alles door je heen maar gelukkig bleek het loos alarm te zijn. En om zeker te weten dat iedereen hier last van had gebeurde het een half uur later nog een keer. Pas rond 1 uur stopte het met onweren en was de rust in het hotel wedergekeerd. Tes heef een bronzen medaille gewonnen en ik was er getuige van.