Al rond de klok van 10 uur steeg de temperatuur tot boven de 30 graden. Het weer blijft een factor op deze Spelen. Gelukkig zat ik tijdens het hockey in de schaduw op de hoofdtribune want je zag de mensen op de andere tribunes afzien. En dat nadat de reis om bij het hockeystadion te komen op zich al een onderneming is. Er gaat 1 trein die vol supporters wordt gestopt richting de voorstad Colombes en vandaar uit gaat de reis ter voet naar het stadion ongeveer 2,5 km verderop. De stoet pufte zich een weg door de straten en bij het stadion aangekomen zag ik vooral Oranje supporters. De Franzen die zelf speelden tegen Spanje keken hun ogen uit. Ter info, Spanje kwam niet verder dan 3-3 tegen het gastland. Nederland vindt zichzelf een hockeyland, maar bij de mannen is de glorie er al jaren af. Tegen Groot Brittannië was dit ook weer te zien. De Britten ons in leven nadat wij zelf een 2-0 voorsprong hadden weg gegeven. Maar voor goud gaat onze hockeyheren geen rol spelen. Daarvoor zijn andere landen veel beter. De stoet trok na de wedstrijden weer richting station en dus vonden er bij de plaatselijke supermarkt bijna plunderingen plaats. Want iedereen zocht na verkoeling. Toen de treinreis terug naar Parijs was ingezet kwam ik pas tot de conclusie dat ik het van links naar rechts had gemist in de Oranjemars richting de trein. In de avond was het tijd voor een vakantiesport, het badminton. Drie partijen tegelijk in een hal met meer dan 8.000 toeschouwers en je krijgt nauwelijks iets mee van de wedstrijd. Je kijkt op als er reactie komt vanuit de zaal naar baan 3 of baan 1. Maar echt volgen van wedstrijden is niet te doen voor een leek.